Po module z układem Si5351 i bibliotece do jego sterowania przyszedł czas, żeby to jakoś wykorzystać w praktyce. Za namową i przy gorącym dopingu Piotra SP9EGM powstał sterownik syntezera przeznaczony dla odbiorników SDR. Projekt oparty jest o Arduino i właściwie składa się z kodu programu oraz schematu połączeń. Kwestię sposobu fizycznego wykonania układu i ewentualnego projektu płytki drukowanej pozostawiam do rozstrzygnięcia czytelnikom. U mnie układ powstał po prostu na płytce stykowej.

18 i 20 grudnia rosyjska ekipa kosmonautów z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej nadawała serię 12 obrazów za pomocą SSTV. Emisja miała miejsce na częstotliwości 145.800 MHz trybem PD180. Co prawda we czwartek obowiązki służbowe wykluczyły mnie z zabawy, ale w sobotę już bez przeszkód postanowiłem spróbować. Moja stacja odbiorcza składała się z mobilowej anteny przypomnającej Nagoya NL-770R posadowionej na magnesie ok. 3m AGL na dachu blaszanego garażu, radia Yaesu FT-817ND i programu MMSSTV.

Czytając blog Jasona NT7S przeczytałem jego posty o układzie Si5351. Jest to sterowany przez I2C programowalny generator sygnału prostokątnego, trochę podobny do Si570. Zakres generowanych częstotliwości to 800kHz do 160MHz, więc do zastosowań krótkofalarskich wprost idealny. Nawet dla detektorów kwadraturowych wymagających sterowania sygnałem o czterokrotnie większej częstotliwości zapewni pokrycie wszystkich pasm HF. Gdyby tego mało, zależnie od wersji, układ zapewnia od 3 o 8 niezależnych wyjść. Wydaje się to być bardzo atrakcyjne, szczególnie w kontekście bardziej rozbudowanych TRXów z wieloma odbiornikami.

Układ DS18B20 jest scalonym czujnikiem temperatury z interfejsem 1-Wire. Jest jednym z wielu układów z tym interfejsem produkowanych przez Maxim, dawniej Dallas. Do rodziny tej należą między innymi pamięci, przetworniki analogowo-cyfrowe i potencjometry cyfrowe. Unikatową cechą magistrali 1-Wire jest możliwość zasilania podłączonych do niej układów za pomocą jedynej linii danych. Dzięki temu w bardzo prosty sposób można budować rozległe sieci czujników – to świetna wiadomość jeśli chciałbys np. monitorować temperaturę w pomieszczeniach swojego domu.

Interfejs do emisji cyfrowych to właściwie bardzo prosta rzecz. W wersji minimalistycznej mogą to być dwa lub trzy kable do transmisji sygnałów z karty dźwiękowej komputera do TRXa. Z komputerowym sterowaniem radiostacją sprawa może wyglądać nieco bardziej skomplikowanie, choć pewnie nie musi. Ponieważ jednak gotowe rozwiązania dostępne na rynku są albo drogie, albo nie spełniają moich oczekiwań, postanowiłem opracować własną konstrukcję. Interfejs CAT - Panel przedni Interfejs CAT - Panel tylny Interfejs CAT - wnętrze Tak się składa, że w swoim shacku posiadam dwa transcivery ze stajni Yaesu: FT817ND i FT897D.

Przechodząc przez alejkę z narzędziami w moim osiedlowym supermarkecie mój wzrok padł na taki mały, podobny do szufladki, pojemnik magazynowy i zrodził się pomysł jak zrobić z niego stojak na szpulę z cyną. Pomimo, że różne stojaki i podstawki na cynę są dosyć łatwo dostępne w handlu, ich chińskie konstrukcje nie budzą we mnie zaufania co do solidności. Zwykle wykonane są z cienkiej blachy, która nie jest chyba zbyt wytrzymała i może się łatwo wyginać.

Budowę swojego Piligrima rozpocząłem od syntezy. Mój wybór nie był zbyt oryginalny i zdecydowałem się na sterownik, który na forum cqham.ru opublikował Oleg9. Sterownik, poza tym, że jest to synteza i dostarcza sygnału LO, posiada wiele funkcji umożliwiających kontrolowanie pracy wielu modułów radia: przełączanie filtrów zależnie od pasma, włączanie tłumików, S-metr, pomiar SWR. Syntezer nie ma możliwości ustawienia częstotliwości pośredniej, stąd nadaje się tylko do pracy w transciverach z bezpośrednią przemianą częstotliwości.

Arduino jest bardzo popularną platformą developerską dla mikrokontrolerów AVR. Swoją popularność zawdzięcza zapewne kilku czynnikom, między innymi IDE, które w prosty sposób pozwala tworzyć firmware nawet niedoświadczonym programistom oraz dobrze opracowanej płytce uruchomieniowej. Dzięki temu, że cały projekt jest open source i został udostępniony na licencji Creative Commons powstało wiele dodatkowych „tarcz” z peryferiami rozszerzającymi możliwości podstawowej płytki oraz biblioteki kodu do obsługi tych peryferiów. Społeczność ludzi aktywnie wykorzystujących Arduino w swoich projektach ciągle rośnie.

Możliwość nadawania poza pasmami krótkofalarskimi może czasami okazać się przydatna. Dotytczy to sytuacji kiedy chcemy radio wykorzystać jako generator sygnału w. cz. w warsztacie, albo przy strojeniu nowej anteny. O ile w modelu FT-817 można było dokonać odblokowania nadajnika programowo, o tyle dostępne programy z posiadanym przeze mnie FT-817nd nie działają. Wykorzystywały one nieudokumentowane przez Yaesu polecenia interfejsu CAT. Być może producent celowo zablokował możliwość ich wykorzystania. W FT-817nd pozostała obecnie tylko możliwość rozblokowania nadajnika przez modyfikację zworek na płytce panelu przedniego.

Heh, kolejny blog w internecie… No ale w zasadzie to mój pierwszy! Na imię mam Przemek, mieszkam obecnie w Katowicach. Od kilku lat jestem licencjonowanym krótkofalowcem, mój znak wywoławczy to SQ9NJE. Chociaż zawodowo zajmuję się bardziej z informatyką, interesuje mnie elektronika. Mam nadzieję, że na tym blogu będę dokumentował swoje poczynania właśnie w dziedzinach związanych z moimi zainteresowaniami – radiem i elektroniką. O ile rzeczywiście jest to mój pierwszy blog, to swoje miejsce w internecie miałem zawsze od mniej więcej 1999 roku.